Πανεπιστημιούπολη, TK 45110, Ιωάννινα
26510 07436

Main Menu

"Εφαρμογές της Κυτταρομετρίας Ροής στη Μικροβιολογία"

Περίληψη

Η Κυτταρομετρία ροής είναι μία τεχνολογία που επιτρέπει την αρίθμηση και τον χαρακτηρισμό μικροσωματιδίων και κυττάρων, τα οποία βρίσκονται σε κατάσταση εναιωρήματος. Καθιστά δυνατή την ανάλυση πολλών παραμέτρων ταυτόχρονα καιπροσδιορίζει τα φυσικά ή χημικά χαρακτηριστικά μεμονωμένων κυττάρων, τα οποία ρέουν διαμέσου μιας συσκευής οπτικής ανάλυσης και ψηφιακής ανίχνευσης. Το πλεονέκτημα της κυτταρομετρίας είναι η ακριβής και ταχεία μέτρηση κυττάρων, με άμεσες εφαρμογές στην Μικροβιολογία, οι οποίες όταν συνδυαστούν με τον φθορισμό ειδικών χρωστικών και την ανοσο-κυτταρομετρία, μπορούν να δώσουν σαφείς πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό ζωντανών ή νεκρών μικροβίων, τον μεταβολισμό τους, την επίδραση καταστάσεων στρες και επιπρόσθετες πληροφορίες που αφορούν τον κυτταρικό κύκλο. Το σημαντικότερο όλων είναι πως καθίσταται εφικτός ο προσδιορισμός της βιωσιμότητας των βακτηρίων, δυνατότητα που τεκμηριώνει απαντήσεις σε μεγάλα προβλήματα της Μικροβιολογίας. Υπάρχουν συνολικά εφαρμογές που αφορούν την ασφάλεια των τροφίμων, την καταλληλότητα του πόσιμου νερού με την online κυτταρομετρία ροής με χρήση δακτυλικών αποτυπωμάτων, την επεξεργασία των αστικών λυμάτων και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι με την ιομετρία ροής είναι εφικτός ο έλεγχος διαφόρων ιών στο περιβάλλον, ώστε και σε πιθανές περιπτώσεις μελλοντικών πανδημιών (όπως της πανδημίας COVID 19), να μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο.

ΡΑΡΡΑΣ Νικόλαος

 

"Η θέση των μεσεγχυματικών βλαστικών κυττάρων στη θεραπεία της δυσλειτουργίας του πυελικού εδάφους στις γυναίκες"

Περίληψη

Ο όρος ‘’δυσλειτουργία του πυελικού εδάφους’’ αναφέρεται στο σύνολο των διαταραχών που σχετίζονται με το πυελικό μυϊκό σύστημα. Η επίπτωση των νόσων αυτών στις γυναίκες παρουσιάζει αυξητική τάση στη σύγχρονη εποχή, επιδρώντας αρνητικά στην ποιότητα ζωής τους. Η τρέχουσα αντιμετώπιση έγκειται σε μη επεμβατικές τεχνικές, οι οποίες συχνά αδυνατούν να δώσουν οριστική λύση στο πρόβλημα και σε επεμβατικές τεχνικές, οι οποίες δε στερούνται επιπλοκών. Είναι, λοιπόν, σαφές πως η ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών βασιζόμενων στα βλαστικά κύτταρα δύναται να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο στην αντιμετώπιση της πάθησης. Τα βλαστικά κύτταρα είναι αδιαφοροποίητα κύτταρα που χαρακτηρίζονται από τις ιδιότητες της αυτοανανέωσης και της πολυδυναμίας και μπορεί να προέρχονται είτε από το έμβρυο και τους εμβρυϊκούς ιστούς είτε από τους ιστούς των ενηλίκων. Ανάλογα με το δυναμικό διαφοροποίησής τους ταξινομούνται σε ολοδύναμα, πλειοδύναμα, πολυδύναμα, ολιγοδύναμα και μονοδύναμα. Η καλύτερα μελετημένη κατηγορία βλαστικών κυττάρων για τις εφαρμογές της αναγεννητικής ιατρικής είναι τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα, τα οποία είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία πολλών νόσων λόγω των ιδιοτήτων της μετανάστευσης, της επισκευής των ιστών, της ανοσοτροποποίησης και του ελέγχου του κυτταρικού θανάτου.

Συγκεκριμένα, στην παρούσα εργασία τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα αποτελούν τον πληθυσμό που μελετάται για την αντιμετώπιση των δυσλειτουργιών του πυελικού εδάφους, επιδρώντας άμεσα κατόπιν μετανάστευσης στην περιοχή της βλάβης ή ασκώντας παρακρινώς τροφικές και ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες. Μέχρι σήμερα έχει διεξαχθεί μια πληθώρα προκλινικών μελετών για τη θεραπεία της νόσου μέσω της μηχανικής των ιστών ή μέσω των προϊόντων έκκρισης και τα αποτελέσματα αποδεικνύουν την ισχυρή ικανότητα ιστικής αναγέννησης και ανοσολογικής τροποποίησης που διαθέτουν τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα. Φυσικά, τα μικρά ζωικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται στις προκλινικές δοκιμές μιμούνται μονάχα σε μερικό βαθμό τα συμπτώματα της ασθένειας, για αυτό οι κλινικές δοκιμές είναι απαραίτητες για εγκυρότερα συμπεράσματα. Η χρήση ανθρώπινων μεσεγχυματικών βλαστικών κυττάρων σε δοκιμές είναι εφικτή χάρη στο ασφαλές προφίλ που τα χαρακτηρίζει, τις πολλές πηγές που ανευρίσκονται και την εύκολη απομόνωσή τους. Παρότι λίγες σε αριθμό, οι υπάρχουσες κλινικές μελέτες ενισχύουν την αποτελεσματικότητα της κυτταρικής θεραπείας με χρήση μεσεγχυματικών βλαστικών κυττάρων για τις διαταραχές του πυελικού εδάφους και ανοίγουν τον δρόμο για τη διεξαγωγή ακόμα περισσότερων μελετών στο μέλλον. Η οριστική θεραπεία της νόσου βασιζόμενη στην αναγεννητική ιατρική θα αποτελέσει σημαντικό επίτευγμα της επιστήμης καθώς θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής μεγάλου αριθμού ασθενών αποφεύγοντας τις επιπλοκές που συνοδεύουν κάθε χειρουργική επέμβαση.

ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ Θεμιστοκλής

 

"Μοριακή παθογένεια δερματικού μελανώματος"

Περίληψη

Το μελάνωμα είναι ένα κακόηθες νεόπλασμα που προέρχεται από τα μελανοκύτταρα του δέρματος. Αντιστοιχεί σε μικρό ποσοστό των συνολικών περιπτώσεων καρκίνου του δέρματος, αλλά έχει με διαφορά το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων και η συχνότητα εμφάνισής του αυξάνεται συνεχώς. Ο αυξητικός αριθμός των επιπτώσεων του μελανώματος έχει εντείνει τις ερευνητικές προσπάθειες με στόχο την αποσαφύνηση των γενετικών, περιβαλλοντικών, συμπεριφορικών και φαινοτυπικών παραγόντων που συμβάλλουν στην παθογένεια αυτής της ασθένειας. Η εισαγωγή νέων τεχνικών  οδηγεί σε πολύ καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών που εμπλέκονται στην παθογένεια του μελανώματος. Το μελάνωμα είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα της πολυπαραγοντικής εξέλιξης του καρκίνου, που εξαρτάται από μεταλλάξεις στο μονοπάτι MAPK, με γενετικές αλλοιώσεις σε άλλες οδούς που οδηγούν σε ανεξέλεγκτη κυτταρική ανάπτυξη και αποφυγή απόπτωσης. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε και η συμμετοχή επιγενετικών παραγόντων στην παθογένεια του μελανώματος, χωρίς όμως την πλήρη αποσαφίνιση των μηχανισμών. Η γενετική πρόοδος έχει καταστήσει δυνατή την αναγνώριση πολλών σχετικών παθογενετικών συμβάντων και έχει οδηγήσει στην επιτυχή εισαγωγή στοχευμένων θεραπειών που αποτελούν τους πρώτους αποτελεσματικούς θεραπευτικούς παράγοντες σε ασθενείς με μεταστατικό μελάνωμα.

Η παρούσα εργασία αποτελεί μια ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας σχετικά με τους μοριακούς μηχανισμούς που οδηγούν στη δημιουργία και ανάπτυξη του δερματικού μελανώματος. Αναφέρονται ο ρόλος της υπεριώδους ακτινοβολίας, οι γενετικοί παράγοντες που επηρεάζουν, καθώς και ο ρόλος των επιγενετικών μηχανισμών που δρουν στο μελάνωμα. Επίσης αναγράφονται τα στάδια της εξέλιξης του όγκου και τα βασικά μονοπάτια που απορυθμίζονται κατά αυτήν. Τέλος, παρουσιάζονται οι τρόποι πρόληψης, οι κλινικοί δείκτες που χρησιμοποιούνται και οι θεραπείες που υπάρχουν ή αναπτύσονται βάσει των ανωτέρω μοριακών μηχανισμών.

ΠΡΥΜΙΔΗΣ Δημήτριος

 

"Αποτύπωση του βαθμού διστακτικότητας του ελληνικού πληθυσμού έναντι των προγραμμάτων παιδικού εμβολιασμού ιδιαίτερα στην περίοδο της πανδημίας του νέου κορωνοϊού (COVID 19)"

Περίληψη

Ο καθολικός εμβολιασμός αποτελεί μια από τις πιο αποτελεσματικές προληπτικές παρεμβάσεις της ιατρικής. Η ενεργητική ανοσοποίηση, την οποία επιφέρουν οι εμβολιασμοί, όχι μόνο οδηγεί στην προστασία των εμβολιαζόμενων, αλλά και επιδρά στον πληθυσμό ως σύνολο, μέσω του φαινομένου της συλλογικής ανοσίας (herd immunity). Ως εκ τούτου, σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο, το οποίο και εξετάζουμε στην παρούσα εργασία, εφαρμόζονται συνολικές στρατηγικές εμβολιασμού, με τον καθορισμό επιμέρους πολιτικών, τη διατύπωση μετρήσιμων στόχων και τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων.
Σκοπός είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων των γονέων για τα εμβόλια. Κατά πόσο οι γονείς εμπιστεύονται τα εμβόλια για την ασφάλεια των παιδιών τους και πόσοι από αυτούς είναι πλήρως καταρτισμένοι στο ζήτημα των εμβολίων.
Αποτελέσματα: Η έρευνα έδειξε ότι οι συμμετέχοντες που δήλωσαν παντρεμένοι, υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης και υψηλού εισοδήματος είχαν αρνητική συσχέτιση με τη διστακτικότητα, ενώ θετική συσχέτιση με τη διστακτικότητα είχαν μεταβλητές που αφορούσαν το άγχος, τα συμπτώματα κατάθλιψης και το κάπνισμα. Τέλος, μεταβλητές που παρουσίασαν ισχυρά λιγότερη διστακτικότητα αναφορικά με τη διστακτικότητα των γονέων έναντι των παιδικών εμβολιασμών ήταν η καλή γνώση και αφύπνιση έναντι της COVID-19, η εμπιστοσύνη στις κυβερνητικές και υγειονομικές αρχές, η χαμηλή ικανότητα ατομικής προστασίας απέναντι στην πανδημία και η προθυμία εμβολιασμού απέναντι στην εποχική γρίπη και τον COVID-19.
Συμπεράσματα: Η εκτιμώμενη διστακτικότητα έναντι των προγραμμάτων παιδικού εμβολιασμού θα πρέπει να μας αφυπνίσει. Εκτιμώντας τους σύνθετους λόγους που κρύβονται πίσω από τη διστακτικότητα αυτή, θα πρέπει να πληροφορήσουμε τις αρχές δημόσιας υγείας για το πώς θα ξεπεράσουν τα συγκεκριμένα εμπόδια και θα αυξήσουν τη δεκτικότητα και την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους εμβολιασμούς.
 
ΤΡΙΓΚΗ Μαριάνθη

 

"Παράγοντες που επηρεάζουν την ηλεκτροφόρηση των πρωτεϊνών του αίματος"

Περίληψη

Η παρούσα έρευνα μελετά τους παράγοντες που παρεμποδίζουν την ηλεκτροφόρηση των πρωτεϊνών του αίματος. Πρόκειται για μια βιβλιογραφική έρευνα, η οποία πλαισιώνει το θέμα μέσω μιας σφαιρικής θεωρητικής προσέγγισης και αναφοράς σε μελέτες για το θέμα που διερευνάται. Η έρευνα στηρίζεται στην τεχνική της ηλεκτροφόρησης και μελετά την παρεμπόδιση της από διάφορους παράγοντες είτε ενδογενείς είτε εξωγενείς και εστιάζει στην επιρροή των παραγόντων αυτών στα αποτελέσματα των μετρήσεων. Στους εξωγενείς παράγοντες διερευνάται εκτενέστερα εάν και κατά πόσο η λήψη φαρμάκων διαφοροποιεί το αποτέλεσμα της εξέτασης, μέσω της παρεμβολής τους στην καμπύλη της ηλεκτροφόρησης. Η θεραπεία που ακολουθεί κάποιος ασθενής μπορεί να ανταγωνίζεται τις ζώνες ηλεκτροφόρησης των πρωτεϊνών των ασθενών, με συνέπεια μη σωστά ερμηνευτικά αποτέλεσμα. Η ανάλυση των φαρμακευτικών ουσιών και οι έρευνες που παρατίθενται οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ερευνητικό ερώτημα και η υπόθεση επιβεβαιώνονται, καθώς προκύπτει ότι το αποτέλεσμα της εξέτασης επηρεάζεται.

ΡΙΖΟΥ Άννα - Μαρία 

Περισσότερα Άρθρα...